بقلم الشاعرة فوقية خضر
يابلدى…ياللى ولادك من حبهم فيكى…وعشقهم ليكى ..بيحاربو بعض…قال ايه…بيعمروا فيكى …هى الحروب من امتى ..كانت بتحميكى .. عالية ..وغاليه..
يابلدى ..والمولى ..راعييكى ..حملك ..تقل
يابلد…سمعاكى بتنادى …والصرخة لما بتعلى
بتزلزل الوادى …عايزة تقولى ايه..الصبر …
يا ولادى…؟! صابرين اهوة يابلد… صابرين وحبينك
حاسين بعرق الشقى …نازل ع جبينك….
حاسين بنبض عروقك..وانتى غضبانة…
حاسين بضحكة بشوشة…وانتى فرحانة
حاسين بحضنك الدافى ..يلم اللى متبعتر
لو كنت قلقانة….حاسين بكل اللى فيكى ..
وانتى حسانا…خايف عليكى يابلد….خايف
عليكى منى…بغير عليكى حببتى ..وانا الصغير سنى …مين اللى ياخد بايدى…ومين يعلمنى …حبك ف دمى اتولد..من وانا بحبى
بلعب وبجرى جواى ..حواريكى………
وع الحيطان ..انقش اسمك بالوانى ….
تلاقينى …والاقيكى..دلوقتى ليه يابلد..
عايش تايه فيكى..لمى اللى باقى يابلد
والله ماعيب فيكى …عيب اللى عاوز …
يموت ….كل الجميل فيكى الله يصونك يابلد….يا صابرة وحمالة…وماتخافيش…..
ياطيبة…..وراكى رجالة…..قادرة تشيل….
عنك…دة وعد منى يابلدى ياغالية……
يامحروسة …اصون ترابك وارضك….
واروح فداكى يابلدى ..وتفضلى عروسة
يابلدى…ياللى ولادك من حبهم فيكى…
